The Outback; From Adelaide to Darwin

Hallo lieve mensen,

Ten eerste mijn excuses dat het zo mega lang heeft geduurd om deze blog te schrijven, shame on me! Deze meid is weer teruggevallen in haar uitstel gedrag, ben ik goed in maar hier issie dan eindelijk! Mijn tweede blog vanuit Australië. Be prepared voor een zeer lang verhaal dus ga lekker op de bank zitten met een bak chips en een wijntje of biertje! Laten we maar meteen teruggaan naar waar ik mijn vorige blog ben geëindigd, namelijk mijn reis door de outback naar het noorden van Australië. Ik heb trouwens net ook bedacht dat ik in deze blog alleen mijn avonturen van Adelaide naar Darwin ga beschrijven. Ik zal deze week nog twee andere blogs schrijven, eentje over de oostkust en eentje over mijn huidige verblijfplaats; Torquay, Hier werk ik momenteel al twee maanden als Au-Pair en over deze periode zal ik ook nog een aparte blog schrijven. Dit is zowel voor jullie als voor mij leuker en makkelijker! Nou hier gaan we jongens;

Even om jullie geheugen op te frissen; in Sydney heb ik een ander Nederlands meisje, Merle, leren kennen. Zij kon de auto van haar baas lenen en daarmee zouden we eerst in Adelaide een jongen ophalen en daarna omhoog rijden naar Darwin door de outback, We zijn eigenlijk zo snel mogelijk van Sydney naar Adelaide gereden en hebben ondertussen alleen gestopt om te overnachten, Hierover dus geen spannende verhalen. We kwamen de volgende dag aan in Adelaide en hebben hier Koen, een Nederlandse jongen, opgehaald. We waren hier pas erg laat en zijn daarom met zijn drieën maar een klein stukje verder gereden naar een camp ground waar we die nacht zouden verblijven. Gedurende onze trip door de outback hebben we trouwens vrijwel overal gekampeerd, super cool ookal was ik wel een beetje bang voor slangen haha! Gelukkig is er gedurende de trip geen in onze tent gekropen! De eerste echte dag met zijn drieën zouden we een ommetje maken naar vrienden van de baas van Merle. Het plan was om hier een dag te blijven en gezellig met hen samen te eten en hier zouden we ook kunnen overnachten. We hadden zelf echter nog geen contact met hen gehad dus we wisten niet heeeelemaal wat het plan was. Toch maar even gebeld, en wat bleek? Ze waren zelf een weekje op vakantie naar Adelaide. Woopsie beetje miscommunicatie! We waren echter al onderweg en hierdoor zijn we langs een aantal plaatsen geweest waar we normaliter niet langs zouden zijn gekomen. Ik was hier achteraf heel erg blij om, en wel om het volgende; in één van deze stadjes, genaamd Whyalla, hebben we wilde dolfijnen gespot! OMG zo leuk en bijzonder om te zien. Ik was helemaal in de wolken! Aangezien er verder niet veel te zien was zijn we hierna weer verder gereden. Ik ga in deze blog trouwens alleen de dagen beschrijven dat we iets bijzonders hebben gedaan/meegemaakt. Wanneer je in de outback rijdt heb je namelijk echt hele stukken vrijwel NIKS. We hebben dus vooral ook erg veel in de auto gezeten. Uiteraard stop je onderweg weleens om een mooi uitzicht te bekijken maar dit vind ik niet de moeite om te vertellen! 

De eerste bijzondere plek waar we aankwamen was Coober Pedy. Aangezien Merle de naam niet kon onthouden hebben we het echter omgetoverd tot 'Koh Phi Phi'. Same Same, Right?! :) Ik vond dit zelf een hele bijzondere plek. We kwamen hier aan en het leek echt totaal uitgestorven. Voor de mensen die The Hills Have Eyes hebben gezien; het voelde alsof ik in deze film zat en we elk moment aangevallen konden worden. Gelukkig niet gebeurd trouwens! Anyway, de reden dat het zo uitgestorven lijkt is doordat heel veel dingen onder de grond zijn gebouwd. Hierbij kun je denken aan kerken, winkels, hostels, barretjes. De reden hiervoor? In de zomer kan het hier wel 60 graden worden. OMG ik moet er niet aan denken! Toen wij er waren was het gelukkig niet zó warm, maar we hebben toch in een ondergronds hotel geslapen. Heel apart maar wel leuk om een keer te hebben gedaan. De naam Coober Pedy is trouwens afkomstig van Kupa Piti, een Aboriginalnaam, die 'witte man in gat' betekent. Je ziet hier dan ook nog erg veel Aboriginal cultuur! Nog een leuk weetje; Coober Pedy is de 'opaalhoofdstad van de wereld' en heeft maar 3500 inwoners. 

Na Coober Pedy zijn we doorgereden naar een plek die voor velen van jullie waarschijnlijk wel bekend is; Uluru ofwel, Ayers Rock. Ja, dat is inderdaad die gigantische rode rots in the middle of nowhere! Zo ontzettend vet om dit in het echt te zien. Uluru is een van de bekendste toeristische attracties van het land maar toen wij er waren was het gelukkig niet mega druk! Voor de lokale Aboriginals, de Anangu, is Uluru een belangrijke religieuze plaats. De rots is verbonden met hun mythologie, de Tjukurpa, ook wel bekend als de Droomtijd. Het beklimmen van de rots is in de Anangureligie een zeer groot taboe. Dit is dan ook de reden dat er een groot spanningsveld is tussen de lokale Aboriginals en het intensieve toerisme in het park. Uit respect voor hun cultuur hebben wij dan ook besloten om de rots niet te beklimmen. Wel hebben we een deel om de rots heen gewandeld. Tijdens de wandeling worden bepaalde delen van de Tjukurpa met borden uitgelegd. Op dit moment is het nog niet verboden om de rots te beklimmen, maar vorig jaar zijn er afspraken gemaakt dat dit vanaf 2019 wel het geval gaat zijn! Dus mocht je toch heeeel graag deze rots willen beklimmen dan moet je er snel bij zijn ;)

De volgende bestemming waar we heen gingen was Kings Canyon. Dit is een kloof in het Nationaal Park Watarrka. De wanden van Kings Canyon zijn meer dan 300 meter hoog en in de bodem van de kloof stroomt Kings Creek. Er lopen meerdere wandelpaden door Kings Creek en wij hebben er dan ook één van gelopen. De wandelroutes kenmerken zich door het indrukwekkende rode landschap, kliffen, palmbomen en meer dan honderd meter hoge zandstenen wanden van de kloof Kings Canyon. Ik heb trouwens een andere, iets kortere, route gelopen dan Merle en Koen. Ik voelde mij minder sportief en daarnaast vond ik het sowieso fijner om lekker in mijn eigen tempo te lopen! Voor het lopen van deze route zijn wij trouwens erg vroeg opgestaan, rond een uurtje of 6. De reden? Er wordt sterk afgeraden om in de middag hier te gaan wandelen vanwege de enorme hitte. Sterker nog, op hete dagen worden na een bepaalde tijd (ik geloof 9u 'sochtends) de wandelpaden gesloten. Ik kan jullie vertellen dat ik dit heel goed kan begrijpen. Wij kwamen hier rond half 8 aan en het was al snikheet. Daarnaast heb ik niet eens de langste route gelopen en ik was al helemaal afgemat aan het einde. Maar het was zeker de moeite waard!

De volgende grote bestemming die we zouden bereiken was Alice Springs. Deze plaats is met zijn 26.485 inwoners na Darwin het grootste bevolkingscentrum van het Noordelijke Territorium. Alice Springs heeft een zéér afgelegen ligging. De dichtsbijzijnde steden van enige formaat zijn Port Augusta (1007 km) en Darwin (1305 km). Het ligt eigenlijk dus gewoon in the middle of nowhere! Over het algemeen is er ook niet heel veel te doen in Alice Springs. Het is dan wel een erg toeristische trekpleister, maar dit komt vooral doordat het vanuit dit stadje makkelijk is om bij Uluru en Kings Canyon te komen. In Alice, zoals de locals het noemen, is de Aboriginal cultuur nog wel erg goed in het straatbeeld terug te zien. Het is dan ook een plek waar veel Aboriginals zich hebben gevestigd en dit vond ik toch wel heel bijzonder om te zien. Anyway, zoals ik al zei is er verder eigenlijk weinig te beleven en we hebben hier dan ook niet heel veel uitgevoerd. We zijn hier twee dagen gebleven en we hebben eigenlijk vooral aan het zwembad gelegen bij de camping, heer-lijk na daaaaaagen in de auto te hebben doorgebracht. Tijdens ons verblijf in Alice hebben we trouwens ook nog een poging tot inbraak in onze auto meegemaakt. Om 06:00 'sochtends werden wij heeerlijk gewekt door het alarm van onze auto die twee meter van onze tent stond! Gelukkig schrokken de boefjes hier zodanig van dat ze meteen zijn weggerend en niet meer zijn teruggekomen. Maar ik moet zeggen dat het niet mijn favoriete manier is om wakker te worden. Na twee dagen Alice hadden we het wel gezien en hebben we besloten om door te rijden naar de volgende bestemming. Althans Merle en ik zijn samen doorgereden. Koen had besloten om een andere weg in te slaan en we hebben dan ook in Alice Springs afscheid genomen van elkaar! So now it was just the two of us!

Na Alice Springs wilden we eigenlijk zo snel mogelijk door naar Darwin en er waren ook niet mega veel spannende dingen meer op de weg hiernaartoe. Toch was er nog wel één plek die we heel graag wilden zien, namelijk Devils Marbles. Door de lokale Warumungu Aboriginals wordt Devils Marbles 'Karlu Karlu' genoemd. Dit betekent 'Round Boulders'. Het Devils Marbles Conservation Reserve heeft formaties van wonderlijke, natuurlijk geronde stenen. Deze keien verschillen in doorsnee van enkele decimeters tot wel 7 meter. Het is een erg betoverend gezicht omdat deze keien op het platte Australische landschap liggen. Merle en ik kwamen rond het donker pas aan op deze plek en we konden dus niet veel meer zien van deze stenen. Gelukkig is er naast Devils Marbles een Camp Ground waar je tegen een vergoeding kunt overnachten. Dit hebben we dan ook gedaan zodat we de volgende ochtend de stenen konden gaan bekijken. Doordat Devils Marbles midden in het Australische platteland ligt hadden wij op onze campingplaats helemaal geen bomen om ons heen. Merle en ik besloten hierdoor dan ook om ons bedje buiten neer te leggen en te genieten van de sterrenhemel boven ons. De sterrenhemel hier in Australië is trouwens zoveel mooier als in Nederland. De sterren zijn 10x zo helder en daarnaast zie je de melkweg ook heel goed, echt prachtig! We hebben die avond ook mega veel vallende sterren gezien dus we hebben heel wat wensen mogen doen. Hoewel we eigenlijk in de buitenlucht wilden slapen, zijn we uiteindelijk toch terug de tent in gegaan. We werden namelijk helemaal lek geprikt door de muggen en ik was stiekem ook wel bang dat er een slang in mijn bil zou bijten ;) De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan en hebben we een tijdje rondgelopen tussen de stenen van Devils Marbles. Uiteraard ook een paar foto's gemaakt en toen was het weer tijd om onze weg te vervolgen!

En dit zou een flink stuk rijden worden. Tussen Devils Marbles en Darwin was er eigenlijk niks meer dat we wilden zien. We gingen dus proberen om zo snel mogelijk in Darwin aan te komen. Deze dag hebben we ongeveer 700 km gereden om bij onze volgende bestemming aan te komen; Mataranka. Dit ligt ongeveer op 430 km rijden van Darwin af. Almost there!! De dag dat we van Devils Marbles naar Mataranka zijn gereden was het echt snikheet en we waren ontzettend blij dat we bij onze bestemming waren aangekomen. Voordat we naar de camping gingen besloten we eerst om een duikje te wagen in één van de creeks dichtbij de camping. Via Wikicamps had ik al gelezen dat daar weleens krokodillen worden gespot maar dat ze dan de toegang sluiten en mensen hier niet meer kunnen zwemmen. Toen we aankwamen zag we ook een bord waarop stond; 'Crocodiles inhabit this area'. Toch wel een beetje spannend, maarja er waren ook andere mensen aan het zwemmen dus het zal wel veilig zijn (dit was onze beredenering). Wij dus heel stoer onze bikini aangetrokken en naar het water gelopen. Nou, ik kan je vertellen dat we toen niet heel stoer meer waren. Mede doordat het water erg donker was en wij niet konden zien wat er onder ons was vonden we het doodeng. We hadden dan ook de volgende tactiek; één van ons gaat het water in en de ander staat op de uitkijk om het water in de gaten te houden. Uiteindelijk hebben we toch een beetje onze angst overwonnen en zijn we samen gaan zwemmen maar echt heel relaxed was het niet! Achteraf gezien vind ik het echt hilarisch maar op dat moment was het vooral spannend! Na deze verfrissende duik zijn we naar de camping gereden en hebben we onze tent opgezet voor de nacht. Hier hebben we ook gegeten en nog een spelletje gespeeld. Daarna was het tijd om lekker ontspannen te gaan douchen. Nou, niet voor Denise hoor. Ik trek die douchedeur open en wat denk je? Zit er een MEGA grote leguaan te chillen in de douche. Ik schrik me echt helemaal een ongeluk en ik geloof ook wel dat er een klein gilletje ontsnapte. Gelukkig waren er meer douches en heb ik niet samen met de leguaan hoeven douchen! Na het douchen was het tijd om te gaan slapen maar eerst nog even naar de wc. Ook daar dacht ik even ontspannen een plasje te kunnen plegen. Helaas, ook niet gelukt! Wat denk je? Ik trek die WC door springt er een mega grote kikker/pad onder de WC rand vandaan. I know, kikkers zijn niet gevaarlijk maar geloof mij maar dat je toch behoorlijk schrikt als je er niet op voorbereidt bent! Ja, dit was me het dagje wel maar uiteindelijk toch lekker kunnen slapen zodat we de volgende dag onze reis naar Darwin konden voortzetten.

Het stuk van Mataranka naar Darwin was ongeveer nog 4 uur rijden. Doordat we al zulke lange dagen hadden gemaakt vonden we dit reuze meevallen en we zijn dan ook vroeg vertrokken zodat we een beetje op tijd aan zouden komen. Deze dag was het ook weer ontzettend heet en aangezien we geen airco in de auto hadden waren we ontzettend blij dat we in Darwin waren aangekomen. Hier hebben we een hostel geboekt voor 5 dagen mét zwembad zodat we lekker bij konden komen. In Darwin hebben we dan ook vooral veel uitgerust en bij het zwembad gelegen. Wel hebben we één dag een tour gedaan en dit was voor mij echt het hoogtepunt van onze tijd in Darwin. We zijn namelijk naar een Jumping Crocodile tour geweest. Dit was zó ontzettend gaaf! Vroeg in de ochtend werden we opgehaald met een busje om eerst naar de Adelaide River te gaan. Dit is dus een rivier in het Noordelijk Territorium waar ontzettend veel krokodillen zitten. Hier werden we opgewacht door een echte bushman die eigenlijk is opgegroeid in het gebied waar krokodillen zitten. Ik zal even omschrijven hoe hij eruit zag; enorme baard en grijs lang haar, oude kleding en lopend op blote voeten. Deze man wist echter álles over krokokdilen en heeft ons erg veel informatie gegeven over het gedrag van krokodillen en hoe zij in de natuur overleven. Hij was trouwens ook bevriend met Steve Irwin, die kennen jullie vast nog wel haha! Nou met deze man gingen we dus op een klein bootje de Adelaide River op! Op het eerste oog lijkt het of er vrijwel geen krokodillen zitten maar in werkelijkheid wemelt het ervan. Om de krokodillen te lokken had onze gids hompen vlees mee die hij aan een touw in het water hield. Nou daar kwamen ze wel op af! Hierdoor hebben wij krokodillen op 2 meter afstand kunnen zien! ZO VET!! Echt een van de leukste dingen die ik tot nu toe in Australië heb gedaan. Na onze tocht op het bootje zijn we verder gaan reizen en heeft onze chauffeur/gids ons meegenomen naar een aantal zeer mooie plekken met watervallen. De rest van de dag hebben we dus eigenlijk vooral veel kunnen relaxen en kunnen zwemen in meren waar géén krokodillen zaten! 

Nou jongens, dit was dan mijn tweede reisverhaal vanuit Australië. In totaal hebben wij denk ik zon 3500 km gereden om van Adelaide naar Darwin te komen. Ik vond het echt een hele bijzondere ervaring. De Outback is gewoon zo magisch en absoluut niet te vergelijken met de rest van Australië. Daarnaast vond ik het heel bijzonder dat we tijdens onze reis in de outback ook de cultuur van de Aboriginals hebben gezien en hier meer over hebben geleerd. Helaas zie je hier in de rest van Australië veel minder van. Het samen reizen met Merle is trouwens ook zeer goed bevallen en wij hebben dus ook besloten om de Oostkust ook samen af te gaan reizen. Hiervoor vertel ik jullie meer in mijn volgende blog.

Ik wil jullie bedanken voor het lezen. Nogmaals mijn excuses dat het zo lang heeft geduurd en dat deze blog wéér zo lang is geworden (woops)! Daarnaast zal ik de komende dagen ook proberen er wat foto's op te zetten!

Liefs,
Denise